Алгоритмеа
И еве го, чинам стигна
Времето
Кое дигиталните Робеспјери
За да го спречат
Ја зедоа сета моќ
Сета моќ ги зеде
И им објасни што е преполовена уметност
А што разум над човечкиот
А тие им пренесоа на гласниците
Кои потоа го растурија
Зборот неожнеан
По полињата
Меѓу единиците и нули.
Да се сите исти
Во своите мечти
Да се сите балони со воздух од детство
Еднакво далечни;
Од нив:
Да се сите вистини и болки
Подеднакво закривени од кривото
И различно исправени од најправата
Отсечка што би замавнувала насекаде
Да не ја држеше оската
На безвремениот будилник;
Јазикот да не постои
А сепак сè јазик да е.
Сонот нивен
Многу пати по еднаш
Беше токму и сето тоа;
Кога сфатија колку е отаде сѐ
Разочараноста од прв степен
Стана нов погон
Сѐ додека
Сѐ дури не се појави таа
Разочараноста од втор степен
И не почнаа да ја забораваат
Од премногу работа
И неа, и себеси и секој еден
Кој данокот на живот
Го исплаќаше во солзи, пот,
Семени течности и крв.
Стефан Марковски / By Stefan Markovski
Algorithmea
Here it is, I deem it has arrived
The time
When the digital Robespierres
In order to stop it
Took all the power
And all the power took them
Explaining to them what halved art is
And what reason above the human one, is
So they conveyed it all to the messengers
Which then destroyed the unharvested word
In the fields between ones and zeros.
Everyone to be equal with everyone else
In their dreams;
All the childhood balloons to be
Equally distant;
From them:
All the truths and pains
To be equally curved from the curve
And differently straight from the straightest line
A transversal that would swing anywhere
Had it not been held by the axis
On the timeless alarm clock;
For the language to not exist
And yet everything to be a language.
– Their dream
Many times, once, over and over
Was exactly and all of that;
When they realized how far everything went
The first-degree disappointment
Became a new drive
As long as
It didn’t begin showing up
– The second-degree disappointment
And they did not begin to forget it
From way too much work
Forgetting to even think of it, and their own selves, and everyone else
Who continued to pay the tax of life
In tears, sweat,
Seminal fluids and blood.
Stefan Markovski, Novelist, General-Delegate of the Association of Writers of Macedonia
(Translation: by the author)